Motivatie
MOTIVATIE VOOR DE SELECTIE
Cellulitis en erysipelas:
- Orale antimicrobiële behandeling is aanbevolen bij cellulitis en erysipelas.
- Aangezien het zeer moeilijk is om op klinische basis een onderscheid te maken tussen infectie door streptokokken of stafylokokken en aangezien flucloxacilline in beide situaties effectief is stelt BAPCOC flucloxacilline voor (2 g/d in 4 doses gedurende 10 dagen).
Impetigo:
- Orale behandeling is aangewezen bij falen van de lokale behandeling. Bij uitgebreide impetigo en/of algemene ziekteverschijnselen wordt er aanbevolen om meteen te starten met een orale behandeling.
-
BAPCOC adviseert flucloxacilline (1 tot 2 g per dag in 3 of 4 doses gedurende 7 dagen) als eerste keuze.
| Indicatie |
Cellulitis/Erysipelas (eerste keuze) | Impetigo (voorwaardelijke selectie) |
Criteria voor de selectie | Werkzaamheid | + | + |
Veiligheid | | |
Gebruiksgemak | | |
Prijs | | |
Expert consensus | + | + |
Dosering
Geen dosisaanpassing nodig op basis van leeftijd.
1 uur vóór of 2 uur na een maaltijd innemen, met een groot glas water.
Cellulitis en erysipelas:
- 500 mg 4x/dag gedurende 10 dagen.
Impetigo:
- 1-2 g per dag in 3 tot 4 doses gedurende 7 dagen.
Voorzorgsmaatregelen voor gebruik
BIJZONDERE VOORZORGEN VOOR OUDEREN
-
Rekening houden met het verhoogde risico op nierfalen bij ouderen, en overeenkomstig de dosis aanpassen.
-
Voorzichtigheid is geboden voor het risico op hypokaliëmie als flucloxacilline wordt toegediend in combinatie met hypokaliëmie-inducerende diuretica, of als er andere risicofactoren voor hypokaliëmie bestaan (bv. ondervoeding, niertubulusstoornis). Door flucloxacilline geïnduceerde hypokaliëmie kan resistent zijn voor kaliumsuppletie.
-
Zorgvuldigheid is geboden wanneer flucloxacilline gelijktijdig met paracetamol wordt toegediend vanwege het verhoogde risico op hoge anion gap metabole acidose (HAGMA).
- Uit voorzichtigheid wordt er aanbevolen om, bij patiënten die behandeld worden met vitamine K-antagonisten, de INR te controleren binnen de 3 à 5 dagen na het starten van eender welk antibacterieel middel (zie 11.1. Antibacteriële middelen rubriek "Interacties").