Selecties

Dermatologie:

• Cellulitis en erysipelas: eerste keuze.
• Impetigo: voorwaardelijke selectie, in geval van uitgebreide laesies, veralgemeend ziekzijn of falen van de lokale behandeling.

Motivatie

MOTIVATIE VOOR DE SELECTIE

Cellulitis en erysipelas:

• Orale antimicrobiële behandeling is aanbevolen bij cellulitis en erysipelas.
• Aangezien het zeer moeilijk is om op klinische basis een onderscheid te maken tussen infectie door streptokokken of stafylokokken en aangezien flucloxacilline in beide situaties effectief is stelt BAPCOC flucloxacilline voor (2 g/d in 4 doses gedurende 10 dagen).

Impetigo:

• Orale behandeling is aangewezen bij falen van de lokale behandeling. Bij uitgebreide impetigo en/of algemene ziekteverschijnselen wordt er aanbevolen om meteen te starten met een orale behandeling.
• BAPCOC adviseert flucloxacilline (1 tot 2 g per dag in 3 of 4 doses gedurende 7 dagen) als eerste keuze.

Dosering

Cellulitis en erysipelas:

• 500 mg 4x/dag gedurende 10 dagen.

Impetigo:

• 1-2 g per dag in 3 tot 4 doses gedurende 7 dagen.

In geval van nierfalen

• Normale dosis mag gehandhaafd worden tot een creatinineklaring van <10mg/ml.
• Bij <10 mg/ml , wordt 1 gram om de 8 à 12 uur aangeraden.

Delen en pletten

• Delen: zie de farmaceutische vormen vermeld in het GGR naast de specialiteit (flucloxacilline). Zie ook Intro 2.11.7 De toedieningswegen en farmaceutische vormen voor meer informatie over de gebruikte termen.
• Pletten: zie Intro 2.11.12. Pletten van een geneesmiddel. Zie ook Pletfiches (voer de naam van de molecule in de zoekbalk in).

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik

BIJZONDERE VOORZORGEN VOOR OUDEREN

• Rekening houden met het verhoogde risico op nierfalen bij ouderen, en overeenkomstig de dosis aanpassen.
• Voorzichtigheid is geboden voor het risico op hypokaliëmie als flucloxacilline wordt toegediend in combinatie met hypokaliëmie-inducerende diuretica, of als er andere risicofactoren voor hypokaliëmie bestaan (bv. ondervoeding, niertubulusstoornis). Door flucloxacilline geïnduceerde hypokaliëmie kan resistent zijn voor kaliumsuppletie.
• Zorgvuldigheid is geboden wanneer flucloxacilline gelijktijdig met paracetamol wordt toegediend vanwege het verhoogde risico op hoge anion gap metabole acidose (HAGMA).
• Uit voorzichtigheid wordt er aanbevolen om, bij patiënten die behandeld worden met vitamine K-antagonisten, de INR te controleren binnen de 3 à 5 dagen na het starten van eender welk antibacterieel middel (zie 11.1. Antibacteriële middelen rubriek "Interacties").

Ongewenste effecten

• Beïnvloeden van de commensale flora, met mogelijk diarree en gist- en schimmelinfecties tot gevolg. Pseudomembraneuze colitis door proliferatie van Clostridioides difficile kan optreden na behandeling met allerlei antibiotica, maar wordt frequenter gezien met penicillines (en met cefalosporines, chinolonen, lincomycine en clindamycine).
• Allergie aan penicillines
  • Allergische reacties (met inbegrip van anafylactische shock) kunnen optreden.
  • Enkel bij een voorgeschiedenis van symptomen van anafylaxie (< 1 uur na inname) of symptomen zoals urticaria, angio-oedeem, hypotensie, hartaritmie, larynxoedeem, en/of bronchospasme binnen de 72 uur na inname, moet van behandeling met penicillines afgezien worden.
  • De incidentie van IgE-gemedieerde penicilline-allergie wordt vaak sterk overschat: anafylactische shock komt voor bij ten hoogste 0,015% van de blootgestelde individuen. Slechts een klein percentage van de vele patiënten die een geschiedenis van penicilline-allergie vermelden, vertoont in werkelijkheid een IgE-gemedieerde allergie. Een huidtest kan nuttig zijn bij twijfel aan IgE-gemedieerde penicilline allergie. Bij kinderen is anafylaxie na inname van penicilline nog zeldzamer.
  • Andere, niet-levensbedreigende allergische reacties zijn overgevoeligheidsreacties van type II (anemie of trombocytopenie) of van type III (serumziekte).
  • Het optreden van maculopapuleuze huiduitslag op amoxicilline, die niet-allergisch gemedieerd is, wordt niet beschouwd als een contra-indicatie voor een toekomstige behandeling met een penicilline.
  • Bij sommige patiënten met IgE-gemedieerde penicilline-overgevoeligheid bestaat er ook allergie voor de cefalosporines (zie bij de verschillende cefalosporines).
• Cholestatische hepatitis.
• Hypokaliëmie (vooral bij gebruik van hoge doses) die levensbedreigend en resistent kan zijn aan kaliumsuppletie, is gemeld.

Interacties

• Vitamine K-antagonisten: interactie werd beschreven met bijna alle antibiotica. Hoewel het bewijs van interactie met vele antibiotica (ook de penicillines) zwak is, wordt uit voorzichtigheid toch aanbevolen om de INR te controleren binnen de 3 tot 5 dagen na het starten van eender welk antibacterieel middel.
• Oestroprogestagenen: er zijn geen bijkomende anticonceptieve maatregelen nodig, tenzij er sprake is van ernstig braken of hevige, waterdunne diarree [zie Folia november 2021].
• Verhoogde plasmaconcentratie van penicillines en bepaalde cefalosporines door verminderde renale excretie bij associëren met probenecid, een remmer van de OAT1- en OAT3-transporters.
• Flucloxacilline leidt tot subtherapeutische plasmaconcentraties van voriconazol bij 50% van de patiënten.
• Verhoogde toxiciteit van methotrexaat bij associëren met een penicilline.
• Bij behandeling gedurende langer dan 2 weken van flucloxacilline in combinatie met hoge doses paracetamol mogelijkheid van metabole acidose [zie ook Lareb].

Contra-indicaties

• IgE-gemedieerde penicilline-overgevoeligheid (zie rubriek “Ongewenste effecten”).
• Leverlijden (SKP).

Prijstabel