Selecties

Dermatologie:

• jeuk ten gevolge van urticaria

Motivatie

• zie Repertorium BCFI 12.4.1.1
• In geval van jeuk ten gevolge van urticaria zijn antihistaminica werkzaam. Er blijkt geen verschil te zijn tussen de verschillende H1-antihistaminica​​​​. Jeuk te wijten aan andere aandoeningen dan urticaria is een niet of onvoldoende onderbouwde indicaties van H1-antihistaminica.
• Bij ouderen, de keuze gaat uit naar een antihistaminicum met minder sedatieve en anticholinerge effecten (en dus met minder ongewenste effecten)​​​​​​​​​​​.
• Omwille van de prijs is cetirizine geselecteerd, loratadine is een valabel alternatief.

Dosering

Geen dosisaanpassing nodig op basis van leeftijd

• 10 mg 1x per dag 1 inname (1 tablet, 1 maal p.dag)
• bij gevoeligheid voor ongewenste effecten: 2 maal daags 5 mg

In geval van nierfalen

Delen en pletten

• Delen: zie de farmaceutische vormen vermeld in het GGR naast de specialiteit (cetirizine). Zie ook Intro 2.11.7 De toedieningswegen en farmaceutische vormen voor meer informatie over de gebruikte termen.
• Pletten: zie Intro 2.11.12. Pletten van een geneesmiddel. Zie ook Pletfiches (voer de naam van de molecule in de zoekbalk in).

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik

BIJZONDERE VOORZORGEN VOOR OUDEREN

• Zoals bij elk geneesmiddel met een kalmerend effect is bij ouderen voorzichtigheid geboden. De duur van de behandeling wordt daarom zo kort mogelijk gehouden en aangepast aan de symptomen.

Ongewenste effecten

• Sedatie: wisselend volgens product, individu en leeftijd; bij de voorgestelde dosering zijn bilastine, cetirizine (en levocetirizine), ebastine, fexofenadine, loratadine (en desloratadine), en rupatadine weinig sedatief. Paradoxale hyperactiviteit bij het gebruik van sederende antihistaminica is gemeld, vooral bij kinderen.
• Anticholinerge effecten (zie Inl.6.2.3. Anticholinerge ongewenste effecten): vooral met difenhydramine, dimenhydrinaat, hydroxyzine, meclozine, doxylamine, chloorfenamine (zie Folia november 2024). De weinig sederende antihistaminica hebben weinig tot geen anticholinerg effect.
• Leukopenie en agranulocytose: zeldzaam.
• Hydroxyzine: verlenging van het QT-interval, met risico van torsades de pointes (voor de risicofactoren voor torsades de pointes, zie Inl.6.2.2. QT-verlenging en torsades de pointes). Voor de andere H₁-antihistaminica zijn de gegevens i.v.m. QT-verlenging geruststellend.

Interacties

• Hydroxyzine: verhoogd risico van torsades de pointes bij associëren met andere geneesmiddelen die het risico van QT-verlenging verhogen (zie Inl.6.2.2. QT-verlenging en torsades de pointes).
• Overdreven sedatie bij associëren met andere geneesmiddelen met sedatief effect of met alcohol.
• Difenhydramine is een substraat en inhibitor van CYP2D6 (zie Tabel Ic. in Inl.6.3.).
• Ebastine is een substraat van CYP3A4 (zie Tabel Ic. in Inl.6.3.).
• Cetirizine, desloratadine, fexofenadine en loratadine zijn substraten van P-gp (zie Tabel Id. in Inl.6.3.).
• Loratadine is ook een substraat van CYP3A4 (zie Tabel Ic. in Inl.6.3.).

Contra-indicaties

• Voor de H₁-antihistaminica met sterke anticholinerge werking (zie rubriek “Ongewenste effecten”): deze van de anticholinergica (zie Inl.6.2.3. Anticholinerge ongewenste effecten).
• Hydroxyzine: risicofactoren voor QT-verlenging (zie Inl.6.2.2. QT-verlenging en torsades de pointes).

Prijstabel