Selecties

VOORWAARDELIJKE SELECTIE

Infectieziekten

• Respiratoire infecties
  • Acute keelpijn: eerste keuze als een antibioticum geïndiceerd is, d.w.z.
    • Als de patiënt risico loopt op complicaties.
    • Bij ernstig zieke patiënten.

Dosering

De harde capsule in zijn geheel doorslikken.

• 500 mg 3 x p.d. ged. 7 dagen.

In geval van nierfalen

• Hoge doseringen (1500 mg/dag wordt beschouwd als een hoge dosis) met voorzichtigheid gebruiken, omdat feneticilline voornamelijk via de nieren wordt geëlimineerd.

Delen en pletten

• Delen: zie de farmaceutische vormen vermeld in het GGR naast de specialiteit (feneticilline). Zie ook Intro 2.11.7 De toedieningswegen en farmaceutische vormen voor meer informatie over de gebruikte termen.
• Pletten: zie Intro 2.11.12. Pletten van een geneesmiddel. Zie ook Pletfiches (voer de naam van de molecule in de zoekbalk in).

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik

BIJZONDERE VOORZORGEN VOOR OUDEREN

• Er zijn geen gegevens beschikbaar over het gebruik van feneticilline bij ouderen.
• De voorzorgsmaatregelen zijn dezelfde als voor jongere patiënten, in het bijzonder moet men rekening houden met :
  • Het risico op INR-stoornissen bij patiënten die VKA's gebruiken.
  • Het grotere risico op Clostridioides difficile met penicillines.

Ongewenste effecten

• Beïnvloeden van de commensale flora, met mogelijk diarree en gist- en schimmelinfecties tot gevolg. Pseudomembraneuze colitis door proliferatie van Clostridioides difficile kan optreden na behandeling met allerlei antibiotica, maar wordt frequenter gezien met penicillines (en met cefalosporines, chinolonen, lincomycine en clindamycine).
• Allergie aan penicillines
  • Allergische reacties (met inbegrip van anafylactische shock) kunnen optreden.
  • Enkel bij een voorgeschiedenis van symptomen van anafylaxie (< 1 uur na inname) of symptomen zoals urticaria, angio-oedeem, hypotensie, hartaritmie, larynxoedeem, en/of bronchospasme binnen de 72 uur na inname, moet van behandeling met penicillines afgezien worden.
  • De incidentie van IgE-gemedieerde penicilline-allergie wordt vaak sterk overschat: anafylactische shock komt voor bij ten hoogste 0,015% van de blootgestelde individuen. Slechts een klein percentage van de vele patiënten die een geschiedenis van penicilline-allergie vermelden, vertoont in werkelijkheid een IgE-gemedieerde allergie. Een huidtest kan nuttig zijn bij twijfel aan IgE-gemedieerde penicilline allergie. Bij kinderen is anafylaxie na inname van penicilline nog zeldzamer.
  • Andere, niet-levensbedreigende allergische reacties zijn overgevoeligheidsreacties van type II (anemie of trombocytopenie) of van type III (serumziekte).
  • Het optreden van maculopapuleuze huiduitslag op amoxicilline, die niet-allergisch gemedieerd is, wordt niet beschouwd als een contra-indicatie voor een toekomstige behandeling met een penicilline.
  • Bij sommige patiënten met IgE-gemedieerde penicilline-overgevoeligheid bestaat er ook allergie voor de cefalosporines (zie bij de verschillende cefalosporines).

Interacties

• Vitamine K-antagonisten: interactie werd beschreven met bijna alle antibiotica. Hoewel het bewijs van interactie met vele antibiotica (ook de penicillines) zwak is, wordt uit voorzichtigheid toch aanbevolen om de INR te controleren binnen de 3 tot 5 dagen na het starten van eender welk antibacterieel middel.
• Oestroprogestagenen: er zijn geen bijkomende anticonceptieve maatregelen nodig, tenzij er sprake is van ernstig braken of hevige, waterdunne diarree [zie Folia november 2021].
• Verhoogde plasmaconcentratie van penicillines en bepaalde cefalosporines door verminderde renale excretie bij associëren met probenecid, een remmer van de OAT1- en OAT3-transporters.
• Verhoogde toxiciteit van methotrexaat bij associëren met een penicilline.

Contra-indicaties

• IgE-gemedieerde penicilline-overgevoeligheid (zie rubriek “Ongewenste effecten”).

Prijstabel